Een ode aan de huisarts
en waarom wij als patiënt ook realistisch mogen zijn
Eerlijk is eerlijk: ik ben ook gefrustreerd geweest.
Over huisartsen die zeiden dat restklachten bij een trage schildklier “erbij horen”.
Over het feit dat er vaak niet getest wordt op anti-TPO, terwijl je daarmee Hashimoto kunt vaststellen.
Over dat voeding en leefstijl nauwelijks genoemd worden.
Ik vond dat onbegrijpelijk. Want als patiënt wil je begrijpen waar je klachten vandaan komen. Je wil regie. Begrip. Informatie.
Maar de afgelopen jaren ben ik anders gaan kijken.
Niet omdat mijn overtuiging veranderd is – maar omdat ik het systeem beter ben gaan begrijpen.
De taak van de huisarts is enorm
Huisartsen moeten in 10 minuten achterhalen wat er speelt, een diagnose stellen, uitleg geven, een behandelplan opstellen, recepten uitschrijven én het dossier bijwerken.
En dat is nog maar het begin.
Daarbovenop komt alles wat vaak onzichtbaar blijft: administratie, bijscholing, overleggen, beleidszaken, personeelstekorten, wachttijden…
En dan hebben we het nog niet eens over de inhoud. Een huisarts moet niet alleen iets weten over de trage schildklier – maar over honderden verschillende aandoeningen en ziektebeelden. Van diabetes tot depressie, van longontsteking tot huiduitslag.
En wij verwachten intussen dat zij zich op al die gebieden blijven inlezen in de nieuwste wetenschappelijke inzichten én alle leefstijlontwikkelingen en zaken die nog niet tot de richtlijnen zijn doorgedrongen.
Is dat realistisch?
Wij als patiënten zijn ook veranderd
We zijn mondiger. We verdiepen ons online, volgen influencers, lezen blogs en luisteren podcasts. En dat is goed – het vergroot je kennis en je regie.
Maar er is ook een keerzijde: we eisen onderzoeken en testen alsof het ons grondrecht is, zonder altijd te overzien wat het nut ervan is en wat een arts er eigenlijk mee moet of kan.
Een voorbeeld:
We vragen regelmatig om een FT3-test, naast TSH en FT4. Maar weet je eigenlijk waarom je die wil? En wat je met die kennis kan doen?
Voor de arts betekent zo’n uitslag meestal weinig in termen van bijsturing binnen de standaardbehandeling.
En ander geval is anti-TPO: in combinatie met een trage schildklier kan dit wijzen op Hashimoto als onderliggende oorzaak. Voor de medische behandeling is dit van weinig toegevoegde waarde – het veranderd niets aan de behandeling. Maar voor onszelf kan die kennis wél waardevol zijn, omdat het richting geeft voor leefstijl- of voedingsinterventies.
Het loont dus om deze nuance aan te brengen en erbij te vertellen. Zonder die aanvullende informatie vanuit jou is er voor de arts geen reden om die test aan te vragen. De arts beslist uiteindelijk of hij of zij hierin mee wil gaan. En dat is hun goed recht.
Vraag je dus altijd af – wat wil of kan ik met die kennis? Volg niet blind wat j eleest op sociale media. Geen oordeel – maar wel een uitnodiging tot reflectie.
Over richtlijnen en de rol van SchildklierNL
Artsen werken zoals gezegd binnen medische richtlijnen. Die zijn gebaseerd op wetenschappelijke literatuur én op de ervaringen van artsen, specialisten én patiëntenorganisaties.
Onze eigen patiëntenvereniging SchildklierNL is actief betrokken bij het opstellen en verbeteren van deze richtlijnen, juist om te zorgen dat ze beter aansluiten op de behoeften van mensen zoals jij en ik. Wil jij echt goed voorbereid naar een afspraak met je huisarts? Lees de richtlijnen eens door!
Daarom deze ode aan de huisarts.
Die zijn of haar werk doet binnen een systeem dat vaak onder druk staat.
Die probeert te luisteren, mee te denken en in contact te blijven met de mens achter de klacht.
Die soms keuzes moet maken waar wij het niet mee eens zijn – maar die wel voortkomen uit zorgvuldigheid en verantwoordelijkheid.
en tegelijk is dit een oproep aan ons als patiënten:
Verdiep je.
Informeer jezelf.
Lees je in op de richtlijnen.
En leg uit waarom je bepaalde dingen wilt bespreken of onderzoeken.
Ga de dialoog aan – en ga er niet met gestrekt been in. Daar wordt iedereen beter van.
Wil jij ook meer nuance in dit debat? Deel dit artikel en laat je stem horen. Samen zorgen we voor een eerlijker, menselijker gesprek over gezondheid.
Misschien vind je dit ook interessant…
Psychische klachten bij Hashimoto
Veel mensen kennen Hashimoto als een aandoening die vooral lichamelijke klachten veroorzaakt, zoals vermoeidheid, gewichtstoename of een langzame spijsvertering. Minder bekend is dat deze auto-immuunziekte ook invloed kan hebben op je stemming. Neerslachtigheid,...
Waarom hebben meer vrouwen dan mannen een trage schildklier?
Een trage schildklier (hypothyreoïdie) komt veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. In het geval van de auto-immuunziekte Hashimoto, de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie, is de verhouding zelfs 10:1. Maar waarom zijn vrouwen zoveel vatbaarder voor...
Is een trage schildklier erfelijk?
Veel mensen met een trage schildklier vragen zich af of deze aandoening erfelijk is. Misschien hebben je moeder, tante of oma ook een schildklierprobleem, en vraag je je af of jij daardoor een verhoogd risico loopt. Of misschien heb je zelf Hashimoto of een trage...