Ik schreef een brief aan mijn ziekte
Eerder deelde ik hier de brief, waarin de ziekte van Hashimoto zich voorstelt aan zijn gastvrouw. Deze brief genaamd Hallo, ik ben Hashimoto geeft een indringend kijkje in het leven met deze ziekte. De brief is dan ook massaal gedeeld op social media en gedownload hier op de website. Voor velen betekent het lezen van deze brief de start van een zoektocht naar genezing. Ook voor mij was dit het geval.
Het lezen van deze brief leverde mij een enorm strijdvaardige houding op. Het gaf me de energie om aan de slag te gaan en niet langer te settelen voor dit leven, wat nog maar een fractie was van wat het ooit was geweest. Ik moest en zou deze rotziekte verslaan. Ik werkte hard aan mijn gezondheid. Maar hoe harder ik aan mijn gezondheid werkte, hoe heftiger de dips werden. Ik belandde keer op keer in een emotionele rollercoaster van verdriet, wanhoop, boosheid, strijdvaardigheid en terug naar verdriet. Ik kwam voor mijn gevoel geen stap verder en zakte weg in het Hashimoto Moeras.
Inmiddels heb ik het moeras achter me gelaten en loop nu samen met mijn Hashimoto in de uiterwaarden. Af en toe is de grond onder mijn voeten drassig, dan weer kurkdroog en moeten we oppassen voor de scheuren in de aarde. Maar hoe de bodem er ook bij ligt, de natuur groeit en bloeit zoals het op dat moment kan en wil. Met mooie, wilde bloemen en af en toe prikkende hoge distels. Elk jaargetijde heeft zijn charme en alles is ok. Tegenwoordig lopen we samen op en dat voelt goed. Het werd dan ook hoog tijd, dat ik mijn Hashimoto een brief terugschreef en dat ik de oorspronkeleijke brief van Hashimoto aan mij herschreef. Je download hier de actuele versie van de brief Hallo, ik ben Hashimoto hier.
Mijn brief aan Hashimoto lees je hieronder.
Hallo Hashimoto, ik ben jouw gastvrouw
Beste Hashimoto,
Mijn naam is Vera Kamphorst. Ik ben jouw gastvrouw. Ik ben een liefdevolle, zelfbewuste vrouw vol levenslust. Ik zorg graag voor anderen, dus ik hoop dat ook jij je welkom voelt in mijn lichaam. Dank voor je verhelderende brief. Je hebt gelijk, je bent best wel stiekem binnengekomen. De eerste jaren heb ik zelfs niets van je aanwezigheid gemerkt. Ik was wat vaker moe dan normaal, maar ik dacht dat ik iets te hard had gewerkt en het gewoon iets rustiger aan moest doen. Ik had geen idee dat jij het was, die je aanwezigheid kenbaar wilde maken. Om eerlijk te zijn had ik jou ook in de jaren daarna geen idee van je aanwezigheid:
- Al die keren dat mijn huid pijn deed en ik niet begreep waarom.
- Of die keren dat het leek alsof er zand in mijn gewrichten zat. Zoveel pijn en stramheid. Ik leek wel een oud vrouwtje met reuma.
- En die darmen! Alsof ik van binnen bont en blauw was geslagen.
- En al die keren dat ik uitgeput op de bank lag en te moe was om mijn oogleden op te tillen om tv te kijken.
- Zelfs toen ik in korte tijd 25 kilo aankwam en mijn haar met handen tegelijk uitviel ging er geen belletje bij mij rinkelen.
- Hoeveel ik ook sliep ik was nooit uitgerust.
- Zelfs het slapen onder een vier seizoenen dekbed met deken in hartje zomer schudde mij niet wakker.
Ik heb niet goed opgelet, terwijl jij toch duidelijke signalen af gaf, Hashimoto. Jammer, we hadden al veel eerder kennis kunnen maken.
Zoals je al voorzag in je brief, koste het mij zes jaar en vier artsen om erachter te komen dat jij was ingecheckt in mijn bed & breakfast en jíj de reden was van mijn vertraagde schildklier en mijn klachten.
Al die jaren hebben mijn artsen mij verteld dat mijn schildklier wat traag was en dat ik door het slikken van medicijnen dit vertraagde tempo weer kon verhogen. Met die vage klachten moest ik leren leven. Dus dat deed ik ook. Ik paste mijn werk en mijn leven op dit vooruitzicht aan. Het was af en toe een hele strijd, maar ik deed het.
En zoals je al voorspelde, deed ik ook mijn best om alle goed bedoelde adviezen van mijn omgeving op te volgen. Ik nam die massages tegen de pijn en ging meer bewegen om zo toch wat van die extra kilo’s kwijt te raken. Maar inderdaad, zonder enig resultaat. Omdat dit gewoon niet zo werkt. Omdat jíj gewoon niet zo werkt.
Mijn omgeving begreep pas hoe ik mij voelde toen ik jouw brief aan hen liet lezen. En om heel eerlijk te zijn, ook ik ging toen pas echt begrijpen hoe ik me voelde. Ik moest wel even slikken toen ik de brief las, moet ik je bekennen. Jouw bijna vijandige toon maakte me verdrietig en daarna heel strijdvaardig. Ik moest en zou jou verslaan! Ik ben me in jou gaan verdiepen en heb veel over je geleerd.
In jouw Hashimoto Handboek staat precies wanneer jij wel en niet in actie moet komen. En door mijn studies, jarenlange ervaring en lotgenotencontact heb ik het geluk al een paar hoofdstukken van jouw Handboek in handen te hebben. Ik begrijp nu dat de ontbrekende hoofdstukken gaan over mindset en de manier waarop ik denk. Denk over ziekte, over jou, maar vooral ook over mezelf.
Over de mind-body connectie dus.
Graag zou ik deze laatste hoofdstukken samen met jou vertalen in een taal die ik begrijp. Als we samenwerken hoeven we tenslotte allebei niet meer zo hard te werken en wordt het leven voor ons allebei fijner. Misschien kan jij binnenkort dan eindelijk eens lekker gaan uitrusten in mijn bed & breakfast.
Ik ben Vera Kamphorst en ik ben Happy met Hashimoto. Welkom in mijn wereld.
Misschien vind je dit ook interessant…
Hoe leg je uit dat je een trage schildklier hebt?
Leven met een trage schildklier is niet altijd even makkelijk. Dan is het fijn als je hulp kunt vragen aan je omgeving. Maar hoe leg je uit waarom je je de ene dag goed voelt en de andere dag slecht? En hoe vertel je dat je ziek bent, terwijl je dat aan jouw uiterlijk...
Omgaan met Hashimoto flare-ups
Hashimoto kent goede en slechte tijden. Een periode waarin klachten hevig oplaaien noemt men een flare-up. Wat is het en hoe herken je het? Wat zijn bekende triggers van een flare-up? en Hoe kun je dan voor jezelf zorgen? Ik schreef er drie blogs over.Iedereen kent...
De Lepeltheorie
Misschien herken je het wel. Je staat 's morgens op en je voelt het direct al... dit gaat een zware dag worden. Geen energie. Vermoeid. Beetje somber. Misschien zelfs wanhoop. En dat terwijl je agenda die dag uitpuilt met afspraken en belangrijk en leuke to-do-dingen....